هفته دوم از ماه هشتم
از اونجا که بیشترین مشتریهای کافه از طیف دانشجو هستن، فصل امتحانات یعنی ماههای خرداد و تیر کمتر به چشم می خورن. این دو ماه، ماه درس و امتحان اوناس و نتیجه شو در ماههای بعد می گیرن. با خودم فکر می کنم که در حقیقت همه زندگی ما آدمها یه جورایی فصل امتحانه. همونجور که بچه ها وقت امتحان استرس دارن و منتظر نتیجه می مونن، ما هم در هر وهله از زندگی مجبور به تصمیم گیری و انتخاب می شیم و یه جورایی دچار استرس می شیم و در معرض امتحان قرار می گیریم و نتیجه تصمیمات و انتخابها مونم بعد از اینکه به هدفون می رسین یا نمی رسیم می گیریم. در حقیقت اگر بگیم که انسان موجود انتخاب کننده اس به بیراهم نرفته ایم و شاید این فرق بزرگ انسان با سایر موجوداته. انسانی که فکر می کنه و انتخاب می کنه. ما هر لحظه و هر روز در چالش و انتخابیم. برای هر قدم و هر کار و برای شکل زندگی کردنمون و برآورد این انتخابها و تصمیم هاس که جایگاه مار و در زندگی و در بودنمون در کل نظام هستی تعریف می کنه. فرق امتحان های دوره ای تحصیلی با امتحانهای دائمی زندگی در اینه که ما در انتخاب امتحانات درسی هیچ نقشی نداریم و یه جورایی مجبوریم اونارو از سر بگذرونیم تا به مرحله بعدی برسیم ولی در امتحانات زندگی ما نقش گزینشی داریم و اون بر اساس توقعات، نوع نگاه و تعریف ما از زندگیه. فرق آدما هم از همین جاست. بر اساس گزینش هایی که می کنن و نوع نگاهشون و اهداف و خواسته شون. تو این امتحانها هم یه سری واحدهای عمومی و یک سری واحدهای اختصاصی هست که مشخصه خصوصیات عام اجتماعی و خصوصیات فردی و شخصی آدماست. تو این امتحانها هم یک عده مشرط، یه عده رد و یه عده تک ماده می شن و یه عده هم تجدیدی می آرن. امتحانات درسی رو می شه موکول به بعد کرد، اما امتحانهای زندگی رو گاهی نمیشه به بعد موکول کرد، چون زندگی مثل یه رود جاری و زمان غیر قابل باز گشت و ما فقط مسیر پیش رو را داریم و می تونیم از این به بعد را اصلاح کنیم و تغییر بدیم و زمان گذشته خارج از حوزه پیش روی ماست. اینکه آیا ما می تونیم در این امتحانات شرکت نکنیم یا می تونیم اونارو در نظر نگیریم، شاید یه فرض محال باشه. چرا که ما بخواهیم یا نخواهیم زنده ایم و در تاثیر متقابل از زندگی و مهم اینکه خواهان چه جایگاه و روالی برای خودمون باشیم. هر روز صبح که از خواب بیدار می شیم، در کوچکترین حرکت و کارهامون در معرض امتحانیم، امتحان بودن و چگونه زیستن. مراقب باشیم که نمره خوبی ازاین امتحانها بگیریم تا کار نامه خوبی داشته باشیم.
فریده عصاره
از اونجا که بیشترین مشتریهای کافه از طیف دانشجو هستن، فصل امتحانات یعنی ماههای خرداد و تیر کمتر به چشم می خورن. این دو ماه، ماه درس و امتحان اوناس و نتیجه شو در ماههای بعد می گیرن. با خودم فکر می کنم که در حقیقت همه زندگی ما آدمها یه جورایی فصل امتحانه. همونجور که بچه ها وقت امتحان استرس دارن و منتظر نتیجه می مونن، ما هم در هر وهله از زندگی مجبور به تصمیم گیری و انتخاب می شیم و یه جورایی دچار استرس می شیم و در معرض امتحان قرار می گیریم و نتیجه تصمیمات و انتخابها مونم بعد از اینکه به هدفون می رسین یا نمی رسیم می گیریم. در حقیقت اگر بگیم که انسان موجود انتخاب کننده اس به بیراهم نرفته ایم و شاید این فرق بزرگ انسان با سایر موجوداته. انسانی که فکر می کنه و انتخاب می کنه. ما هر لحظه و هر روز در چالش و انتخابیم. برای هر قدم و هر کار و برای شکل زندگی کردنمون و برآورد این انتخابها و تصمیم هاس که جایگاه مار و در زندگی و در بودنمون در کل نظام هستی تعریف می کنه. فرق امتحان های دوره ای تحصیلی با امتحانهای دائمی زندگی در اینه که ما در انتخاب امتحانات درسی هیچ نقشی نداریم و یه جورایی مجبوریم اونارو از سر بگذرونیم تا به مرحله بعدی برسیم ولی در امتحانات زندگی ما نقش گزینشی داریم و اون بر اساس توقعات، نوع نگاه و تعریف ما از زندگیه. فرق آدما هم از همین جاست. بر اساس گزینش هایی که می کنن و نوع نگاهشون و اهداف و خواسته شون. تو این امتحانها هم یه سری واحدهای عمومی و یک سری واحدهای اختصاصی هست که مشخصه خصوصیات عام اجتماعی و خصوصیات فردی و شخصی آدماست. تو این امتحانها هم یک عده مشرط، یه عده رد و یه عده تک ماده می شن و یه عده هم تجدیدی می آرن. امتحانات درسی رو می شه موکول به بعد کرد، اما امتحانهای زندگی رو گاهی نمیشه به بعد موکول کرد، چون زندگی مثل یه رود جاری و زمان غیر قابل باز گشت و ما فقط مسیر پیش رو را داریم و می تونیم از این به بعد را اصلاح کنیم و تغییر بدیم و زمان گذشته خارج از حوزه پیش روی ماست. اینکه آیا ما می تونیم در این امتحانات شرکت نکنیم یا می تونیم اونارو در نظر نگیریم، شاید یه فرض محال باشه. چرا که ما بخواهیم یا نخواهیم زنده ایم و در تاثیر متقابل از زندگی و مهم اینکه خواهان چه جایگاه و روالی برای خودمون باشیم. هر روز صبح که از خواب بیدار می شیم، در کوچکترین حرکت و کارهامون در معرض امتحانیم، امتحان بودن و چگونه زیستن. مراقب باشیم که نمره خوبی ازاین امتحانها بگیریم تا کار نامه خوبی داشته باشیم.
فریده عصاره
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر