در چند شهر و کشور عربی در همسایگی ما، اوضاع ناآرام است. در عراق و افغانستان حمله های انتحاری و . . . جان مردم را به خطر می اندازد. در ژاپن در اثر سونامی و زلزله ای که به وقوع پیوست و انفجار نیروگاههای اتمی زنگی با عدم امنیت و دلهره ادامه دارد و جهان تکنولوژی زده دچار وحشت و تردید شده است. در چند کشور افریقایی دور افتاده و چندین کشور امریکای لاتین فقر وگرسنگی و شکم های برآمده کودکان خودنمایی می کند. آلودگی هوا، زایل شدن لایه ازن، تغییر آب و هوای زمین، مصرف بیش از حد انرژی، کمبود آب و غذا و جنگ نابرابری مشکلاتی که از گوشه و کنار می بینیم و می شنویم. . . . اما ایجا که نشسته ام، روی میز روبرویم، سه ماهی کوچولوی قرمز در تنگ آبی به نرمی می خرامند و بالا و پایین می روند و دو سیب سرخ و سبز در یک کاسه فیروزه ای جلوی آیینه قدیمی جلوه گری می کند و سبزه به ناز، کنار دیوان حافظ و بقیه حاضران سفره هفت سین نشسته است. بهاری دیگر در راهاست و زندگی همچنان، همچنان جاری ست.

و این همه نوید امیدی دردل و شوقی در جان که همه با هم بخوانیم

دنیایی بنا کنیم بی جنگ، بی فقر، بی نابرابری.

دنیایی بنا کنیم با شادی، با امید به زندگی، با سلامتی.

و دنیایی همراه با کارو تلاش با پاس گذشتگان برای خود و آیندگان।

امین