۱۳۸۹/۱/۲۰



پروردگارا
رازت را یافتم،
میان انبوه خرگوشها
که تنه می زدند به هم
و در آغوش بچه گربه های خواب آلود،
در باغچه مان
که انتخاب شده اند و دستچین
و آن پله های قدیمی ترک خورده،
در انعطاف حرکات بدن،
در آن خنده ها،
در بوی عطر کاج خودم؛
چه راز شیرینی داری
متشکرم

حمید وفایی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر